Ξινόμαυρη

Ξεκίνησα να μαγειρεύω

μόλις άρχισα να ζω μόνη μου. 
Πήρα τα πρώτα μου συστηματικά μαθήματα από ένα γιόγκι μάγειρα.
Επειδή δεν ήξερα να διοργανώνω πάρτυ, προχώρησα τη μαγειρική μου ένα βήμα παραπέρα, ώστε να διοργανώνω γιορτές γύρω απ' ένα τραπέζι. 
Συνέχιζα να μαγειρεύω γιατί αυτός ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να πω ιστορίες.
Ορεσίβια βαλκάνια, γι' αυτό και Ξινόμαυρη, βρέθηκα να ζω τον περισσότερο καιρό, κάτω από τον ανελέητο κυκλαδίτικο ήλιο.
Από τότε μαγειρεύω πιο συστηματικά, στεγνώνω αλάτι, μαζεύω ελιές σε λιοΐρια δίπλα στο κύμα 
και κλαδεύω αμπέλια σε μικροσκοπικά “χαλιά” 

Και δεν πιστευω ότι είμαστε ό,τι τρωμε.

Είμαστε όλα όσα ζήσαμε, ο τρόπος που μεταβολίζουμε τις καταστροφές, οι σχέσεις που καταφέραμε να χτίσουμε, και πολλά - πολλά ακόμη.