Λαζαράκια
Τα λαογραφικά
Τα λαζαράκια είναι μικρά ψωμάκια – σταφιδόψωμα - κουλουράκια (ανάλογα την περιοχή) νηστίσιμα, τα οποία φτιάχνονταν το Σάββατο του Λαζάρου και αναπαριστούσαν τον σπαργανωμένο Λάζαρο, εικόνα που μας μεταφέρεται από πλήθος αγιογραφιών. Σε πολλές περιοχές τα πιτσιρίκια έψαλλαν κάποιου είδους κάλαντα και η αμοιβή τους, στα διάφορα σπίτια που επισκέπτονταν ήταν αυτά τα ψωμοκούλουρα. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές γι αυτά τα κάλαντα, δεν βρήκα όμως καμία που να παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Τα ψυχαναλυτικά
Πέρασα όλα τα παιδικά μου χρόνια αγνοώντας την ύπαρξη του εθίμου και τη γεύση που έχουν τα λαζαράκια. Δεν θυμάμαι πότε πρωτοάκουσα γι’ αυτή τη γαστρονομική παράδοση, αλλά θυμάμαι το αίσθημα μιας μικρής πίκρας για ένα ακόμη στοιχείο που δεν περιείχαν τα παιδικά μου χρόνια. Αλλά επειδή είχα άλλα σημαντικότερα να θρηνήσω, το ξεπέρασα γρήγορα .
Από τότε προσπαθώ να τα φτιάχνω, αν και το Σάββατο του Λαζάρου είναι μία μέρα που σπάνια μ’ έβρισκε στο σπίτι. Φέτος τα λαζαράκια πήραν την εκδίκησή τους. Και ξεκίνησα από σήμερα... Θα φάει όλη η γειτονιά.
Λαζάρακια… alien, λόγω πόλλών σταφίδων, με τα χρωματιστά διαστημόπλοιά τους.
Τα υπαρξιακά
Θεοσεβούμενος ή άθεος, όσο φτιάχνεις τα λαζαράκια και τα τρως, πάει το μυαλό σου σε όλα τα μικρά ή μεγάλα της ζωής σου που πέθαναν. Και λίγο φλερτάρεις με την ιδέα τι θα σήμαινε η ανάστασή τους. Νομίζω το Σάββατο του Λαζάρου, είναι λίγο σαν πρόβα τζενεράλε. Μια μικρή ανάσταση πριν το μεγάλο θαύμα. Μ’ αρέσει να την τιμάω φτιάχνοντας αυτά τα μικρά ζυμαράκια και να απαριθμώ τις δικές μου προσδοκώμενες αναστάσεις.
Τα γαστρονομικά
Υλικά για 15 λαζαράκια
Επειδή έχουμε να κάνουμε με αλεύρι είμαστε ακριβείς στις δοσολογίες ώστε να μην έχουμε παρατράγουδα.
750 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 φακελάκια ξηρή μαγιά
120 ml χλιαρό νερό
80 ml έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
120 ml κρασί
200 γρ ζάχαρη
250 ml χυμό πορτοκαλιού
½ κουταλάκι σόδα
1 κουταλάκι κανέλα
1 κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο
1 κουταλάκι μαστίχα τριμμένη
1 πρέζα αλάτι
ξύσμα από ένα ακέρωτο πορτοκάλι
καρφάκια γαρύφαλλα για τα μάτια
Οδηγίες
Κοσκινίζουμε το αλεύρι.
Σ’ ένα μπολ με 120 ml χλιαρό νερό διαλύουμε μία κουταλιά από τη ζάχαρη της συνταγής, προσθέτουμε τη μαγιά και την αφήνουμε να ενεργοποιηθεί. Αν έχουμε θερμόμετρο κουζίνας, το νερό δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 42ο C, αν δεν έχετε θερμόμετρο, πρέπει να αντέχει το χέρι σας μέσα στο νερό.
Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε για 10 λεπτά.
Σε μία γαβάθα βάζουμε το λάδι, το κρασί και τη υπόλοιπη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά, ώστε να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη.
Διαλύουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκαλιού, ανακατεύοντας προσεκτικά για να μην αφρίσει υπερβολικά και μας χυθεί και το προσθέτουμε στη γαβάθα.
Τέλος ρίχνουμε το νερό με τη μαγιά.
Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τα μυρωδικά μας, κανέλα, γαρύφαλλο, μαστίχα και το ξύσμα πορτοκαλιού.
Προσθέτουμε το αλεύρι σταδιακά και ανακατεύουμε καλά. Θέλουμε να πετύχουμε μία μαλακή ζύμη που να κολλάει ελαφρώς στα χέρια.
Σκεπάζουμε τη γαβάθα με τη ζύμη με μία μεμβράνη και την αφήνουμε να φουσκώσει.
Αφού φουσκώσει την πιέζουμε για να ξεφουσκώσει και πλάθουμε τα λαζαράκια.
Χωρίζουμε το ζυμάρι σε μπαλάκια 80 γρ και τα πλάθουμε σε μακρόστενο σχήμα. (Είναι σημαντικό να είναι όλα ομοιόμορφα, οπότε καλύτερα να τα ζυγίσουμε, γίνεται πιο γρήγορα η όλη διαδικασία)
Κρατάμε 100 – 150 γρ για να φτιάξουμε τα χεράκια τους.
Στρώνουμε σ΄ ένα ταψί χαρτί ψησίματος και τοποθετούμε τα λαζαράκια στο ταψί.
Πλάθουμε μικρά κορδόνια ζύμης, τα οποία τα βρέχουμε ελάχιστα από τη μία πλευρά και τα κολλάμε χιαστί πάνω στα λαζαράκια.
Τοποθετούμε σε κάθε λαζαράκι από 2 σταφίδες για μάτια.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στον αέρα, στη μεσαία σχάρα, για 20 - 25 λεπτά. Ο φούρνος μου είναι τούρμπο και στα 20 λεπτά ακριβώς ήταν έτοιμα.
Και του χρόνου να είμαστε γεροί και να σεργιανάμε τέτοια μέρα στις εξοχές ή να πίνουμε τον καφέ μας με τους στους φίλους μας, με συνοδεία φρεσκοψημένα λαζαράκια.
Μικρή βαλίτσα, στίχοι, μουσική, πρώτη εκτέλεση Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Comments